Lima
Deze metropool, tevens de hoofdstad van Peru en een van de grootste steden van Zuid-Amerika, ligt tussen het Andes gebergte en de Stille Oceaan. De stad bevindt zich op 100m boven het zeeniveau en wordt omgeven door de woestijn. Ze is opgedeeld in een oud koloniaal deel en een nieuwe deel. Het zakelijke, bestuurlijke en het nachtleven spelen zich vooral af in de wijken Miraflores en San Isidro. De voornaamste bezienswaardigheden zijn te vinden in het koloniale stadsdeel: de Plaza de Armas en de kathedraal, de residentie van de president, de kerk en het klooster van San Francisco met Sevillaanse azulejo-tegels. Als hoofdstad van Peru heeft Lima uiteraard veel interessante musea die bezocht kunnen worden. Een bekend museum is het goudmuseum, waarin diverse voorwerpen van oude indianenculturen en vele gouden objecten te zien zijn.
Trujillo
Trujillo is een stad in het noordwesten van Peru. De havenstad heeft ongeveer 750.000 inwoners en is daarmee de derde stad van het land.
De stad werd door Francisco Pizarro, de veroveraar van Peru, gesticht in 1534 en genoemd naar zijn geboorteplaats in Spanje. Vijf kilometer van Trujillo bevinden zich de ruïnes van Chan Chan, de vroegere hoofdstad van het Chimú-rijk. Ten noorden van de stad, in de vallei van de Chicama, zijn reliëftekeningen gevonden in het complex El Brujo uit de Mochica- of Moche-cultuur. Ook uit de Moche-cultuur afkomstig zijn de zonne- en maantempels, die op 5 kilometer van de stad liggen.
In Trujillo is er een grote visverwerkende industrie. De meeste bewoners van Trujillo zijn indianen. Er is een archeologisch museum met aardewerk van de Chimúcultuur en de Mochicacultuur. Gebouwen uit de koloniale tijd zijn bijvoorbeeld de kathedraal (uit 1666, herbouwd in de 18de eeuw).
Chan Chan
De ruïnestad Chan Chan kenmerkt zich door de overblijfselen van negen grote lemen paleizen. Te bezoeken is alleen het paleis van het Tschudi-complex, bestaande uit een plein en meerdere zalen. Chan Chan staat op de werelderfgoed lijst van UNESCO, maar wel als bedreigd erfgoed. Van de negen paleizen is alleen het zogenaamde paleis van Tschudi goed bewaard gebleven.
Chiclayo
De stad is in 1560 door Spaanse missionarissen gesticht, maar er zijn weinig historische gebouwen bewaard gebleven. Tot 1900 was Chiclayo een onbelangrijke kleine stad, maar is daarna snel uitgegroeid tot de huidige grootte door de trek naar de stad en de opkomende industrie.
De architectuur van Chiclayo weerspiegeld indiaanse, Spaanse en Europese invloeden. De kathedraal is bijvoorbeeld in de 19de eeuw ontworpen door de Engelse architect Andrew Townsend. Het mooie Palacio Municipal vertoont daarentegen Spaanse trekken.
Nascalijnen
De Nascalijnen zijn een aantal midden in de woestijn gelegen eeuwenoude figuurtekeningen in het zand. Deze figuren zijn alleen vanuit de lucht goed te zien. Er zijn veel verschillende theorieën over het ontstaan van de figuren. Er is nog geen duidelijkheid over.
Ballestas eilanden
Vlakbij de kust van Peru liggen de Ballestas eilanden. Deze eilanden worden veelvuldig bezocht door vele soorten vogels, zeeleeuwen en pinguïns.
Pisco
Pisco is een stad in Peru en de hoofdstad van de gelijknamige provincie Pisco in de regio Ica. De stad ligt op ongeveer 250 kilometer ten zuidwesten van Lima, op een hoogte van 8,5 meter boven zeeniveau. De stad heeft ongeveer 60.000 inwoners.
De stad ligt bij het schiereiland Paracas en de Islas Ballestas. Deze laatste worden ook wel de Peruaanse Galápagos (Galápagoseilanden) genoemd, vanwege de uitbundige aanwezigheid van zeezoogdieren en zeevogels. Vlak bij de stad ligt Tambo colorado, een van de best bewaarde ruïnecomplexen van de kuststreek.
Pisco kwam tot bloei vanwege de nabijgelegen wijgaarden, en ontleende zijn naam aan de pisco, de nationale brandewijn van Peru. De stad was korte tijd hoofdstad van Peru, voordat de Spanjaarden besloten om die functie aan Lima te doen toekomen. Deze status had de stad te danken aan zijn toegangswegen tot de Andes.
Een zware aardbeving met een weinig voorkomende kracht van 7.9 op de schaal van Richter richtte in 2007 aanzienlijke schade aan in de stad en had honderden doden en duizenden gewonden tot gevolg.
Ica
Ica is een stad in het zuiden van Peru, 200 kilometer ten zuid-zuidwesten van de hoofdstad Lima. De stad heeft 152.000 inwoners. Zij is tevens de hoofdstad van de gelijknamige regio en provincie. De stad werd in 1563 gesticht door Gerónimo Luis de Cabrera. Ze heette toen nog "Villa de Valverde".
De streek rond Ica wordt gekenmerkt door haar druiventeelt. Bekende producten zijn dan ook de traditionele Peruaanse drank Pisco en wijn. Toeristische attracties zijn onder meer enkele wijngaarden, een 18e-eeuwse kathedraal en het regionaal museum Marie Reiche. Dat stelt onder andere gebruiksvoorwerpen en schedels tentoon uit de Nasca-, Inca- en Paracascultuur. Enkele mummie's bewijzen het gebruik van trepanaties voor de koloniale tijd. Daarnaast herbergt het museum een enorme collectie aan prehistorische gegraveerde stenen en potten en meubels, schilderijen en gebruiksvoorwerpen uit de post-koloniale tijd.
Daar de regio erg neerslagarm is, en omringd is door woestijn, kan wijn alleen verbouwd worden door middel van irrigatie. De eerste irrigatiekanalen stammen uit de Incaperiode en zijn meer dan 500 jaar oud.
In de buurt van de stad Ica werden stenen gevonden met merkwaardige, ingegraveerde voorstellingen. Deze stenen worden ook wel de stenen van Ica genoemd.
Cusco
Cusco is gelegen op de oostelijke hellingen van het Andes gebergte, op 3360 m hoogte. Cusco is een zeer aantrekkelijke stad door de vele in het oog springende overblijfselen van de Incacultuur. Het was trouwens de hoofdstad van het Incarijk en één van ’s werelds belangrijkste archeologische plaatsen. De Inca’s noemden deze stad niet voor niets de “navel van de wereld”. De voornaamste monumenten zijn de Coricancha of Zonnetempel, de Plaza de Armas, de kerk van Santo Domingo, het klooster van San Francisco en vanzelfsprekend de Incaruïnes in de omgeving.
De oorspronkelijke plattegrond had de vorm van een poema met als kop de tempels van Sacsayhuamán. De Spanjaarden hebben de Incagebouwen grotendeels vernield, maar veel fundamenten worden nog gebruikt voor moderne doeleinden. Intrigerend is, dat de Inca's grote ongelijkvormige rotsblokken gebruikten, die zij naadloos en zonder gebruik van cement op elkaar stapelden.
Heilige Vallei der Inca’s
De Heilige Vallei der Inca’s in de omgeving van Cusco is een vruchtbaar dal, gevormd door de Urubambarivier. Op 30km van Cusco ligt Pisac, vooral bekend om de indiaanse markt en de Incaruïnes op een helling boven het dorp. Iets verder vinden we Urubamba terug. In tegenstelling tot de andere steden uit de vallei heeft Urubamba geen indrukwekkende ruïnes. Het is een echte plattelandsstad met weekendhuisjes van de lokale bevolking, zoutpannen en landbouwterrassen. Aan het einde van de vallei net iets voorbij Urubamba ligt het dorp Ollantaytambo. Dit archeologisch complex was een gigantisch agrarisch, administratief, sociaal, religieus en miltair centrum van het Incarijk. (of Tahuantinsuyo). De Spanjaarden noemden het de “vesting van Ollantaytambo”. De Spaanse invloeden zijn hier nog duidelijk merkbaar: het is als het ware een levend museum.
Machu Picchu
Machu Picchu is een stad van de Inca's, die de Spanjaarden nooit gevonden hebben en daardoor niet is vernietigd. Er is in deze stad nog veel van de Inca-beschaving terug te vinden. De naam Machu Picchu betekent letterlijk “Oudeman Hoogte”, in het Quechua.
De Machu Picchu is ongetwijfeld het beroemdste overblijvende monument van de Inca’s. En dat is niet verwonderlijk ook. De immense Incasite ligt op een hoog plateau omgeven door steile ravijnen en kliffen. Het bestaan ervan was echter niet gekend tot in 1911 de Amerikaanse historicus Hiram Bingham deze belangrijke ontdekking deed. Tot op vandaag discussiëren historici over wat het ooit is geweest: een citadel, een stad, een tempel? Het was in elk geval het laatste toevluchtsoord voor de hofhouding en de clerus van de Inca’s na de val van CusFco in 1536. Machu Picchu mag terecht beschouwd worden als het symbool van een drieduizend jaar oude Andescultuur. Machu Picchu is het best te bereiken met de trein vanuit Ollantaytambo die U naar Aguas Calientes brengt, waar U de bus kunt nemen tot de site.
Titicacameer
Dit meer staat bekend als het hoogstgelegen en bevaarbare meer ter wereld (3812 m) en wordt omringd door een schitterend landschap. Op de wereldberoemde eilandjes van gevlochten riet leven de Uros-indianen op traditionele wijze. De twee bekendste eilanden zijn Taquile en Amantani die zich even buiten de monding van de baai bij Puno bevinden. Toeristen kunnen tijdens een georganiseerde toer voor een nacht bij deze mensen verblijven en ervaren hoe het leven hier is. Het meer ligt voor een deel in Peru en voor een deel in Bolivia.
Hoogvlakte
De hoogvlakte van Peru is zo'n vier à zes kilometer hoog. Hierdoor is de lucht een stuk ijler en het is er ook niet zo warm. Tegen de hoogteziekte kauwen de Peruanen cocabladeren. Deze cocabladeren kunnen overigens ook gebruikt worden als basis voor de drug cocaïne.
Tropisch regenwoud
Peru kent een zeer afwisselend landschap. Enerzijds is er de woestijn aan de kust, anderzijds zijn er de hoogvlaktes, maar ook heeft Peru tropische regenwouden. Het regenwoud kan op enkele plekken in Peru bezocht worden. Bepaalde gebieden zijn uitgeroepen tot nationaal park.
Geschiedenis
Voor de komst van de Spaanse veroveraars was Peru het hart van het rijk van de Inca's, waarvan Cusco de hoofdstad was. Tussen de verovering in 1572 en de onafhankelijkheid in 1821 werd het land door Spanje bestuurd. Vanaf die tijd werd Peru afwisselend door militaire en burgerregeringen bestuurd. Ook wisselden dictators en democratische regeringen elkaar af.
Tussen 1836 en 1839 vormde Peru een confederatie met Bolivia. Van 1864 tot 1866 heeft Peru oorlog gevoerd met Spanje over de Peruaanse guano-eilanden (de Ballestas eilanden). Spanje had namelijk één van deze eilanden bezet, maar daar was Peru het niet mee eens. In deze oorlog won Peru, mede dankzij de hulp van Ecuador, Bolivia en Chili.
Peru heeft ook samen met Bolivia oorlog gevoerd tegen Chili tussen 1879 en 1883, de zogeheten Salpeteroorlog. Chili viel namelijk de kuststrook van Peru binnen en bezette de woestijn, waar veel kostbaar zout te vinden was. Peru verloor deze oorlog en moest twee provincies aan Chili afstaan.
Van 1980 tot 1992 ging de Peruaanse bevolking gebukt onder de gewelddadige acties van de Maoistische terreurbeweging Lichtend Pad, die als doel had de bestaande orde omver te werpen. De brute willekeur waarmee dit gepaard ging heeft aan zeker dertigduizend mensen het leven gekost en voor een geschatte 29,5 miljard euro aan materiële schade aangericht. De manifestatie van Lichtend Pad vormde in de twintigste eeuw de grootste rem op de ontwikkeling van Peru, totdat de leiding in 1992 gevangen werd gezet.
